Forum Mikromodelarzy

Witek@

Opóźnienie w stosunku do harmonogramu spore a następny projekt już puka do bram stoczni.Mały apdejcik z prac :

ostatnia nadbudówka....później drobnica uzbrojenie i finisz

Drobnica :

Oraz zdjęcie z orginalnym elementem z zestawu

MacGregor

Witek, tak patrząc na konstrukcję masztu oraz w ogóle na to, ile blachy idzie w tego "Scharnhorsta", to mi się nasuwa taka myśl, że nasze mikromodelarstwo okrętowe powinno się chyba nazywać "modelarstwo blaszane"

Oczywiście żartuję, ale mimo wszystko zastanawia mnie jak daleko poszły dziś firmy produkujące dodatki i akcesoria modelarskie i jak daleko w pewnym stopniu odebrały nam coś, co się kiedyś nazywało inwencją twórczą własną...

Nie chcę być źle zrozumiany, bo nie chodzi o krytykę Twojej pracy, chodzi mi o takie ogólne zastanowienie się nad tym, dokąd nasze modelarstwo zmierza. Dla mnie i zapewne dla Ciebie te wszystkie zestawy waloryzujące pozwalają na spore oszczędności czasowe. Ile bowiem czasu zajęłoby wykonanie we własnym zakresie takiego masztu? Głowa boli! A w naszym wieku, w czasach, kiedy wolnego czasu mamy jak na lekarstwo, to byłoby coś wręcz niemożliwego...

Ech... Gdzie te czasy, kiedy na wszystko był czas.

Witek@

MacGregor

Witek, no właśnie, jest tak jak piszesz. Ręcznie nie damy rady wielu rzeczy wykonać tak doskonale, jak można to zrobić metodą fototrawioną z blaszki, a szczególnie w przypadku elementów powtarzalnych, których trzeba wykonac ileś tam sztuk na modelu. Idę dokładnie tym samym tropem co Ty, kiedy buduję swoje modele, choć ostatnio staram się jednak nakładać na siebie pewne ograniczenia w szaleństwie blaszanym i kiedy budowałem swojego KONGO, wykorzystałem tylko podstawowe elementy fototrawione, zrezygnowałem z pełnego zestawu waloryzacyjnego. Model naturalnie nie jest tak doskonały, jakby mógł być z tym zestawem, ale w końcu dotarło do mnie, że nie mam dość samozaparcia, aby model pancernika w 1:700 budować 2-3 lata. KONGO powstał w czasie ok. 3 miesięcy a i tak jeszcze nie jest skończony, bo czeka mnie samolot i olinowanie. Ja po prostu chciałbym skleić jeszcze trochę z tych modeli, które spoczywają w pudełkach w równych rządkach na regałach w liczbie ok. 400 okrętów 1:700...

Już nie dążę do doskonałości, do osiągnięcia mistrzostwa, chcę mieć po prostu frajdę z budowy, sklejania i cieszyć się tym, że przy tym odpoczywam, odstresowuję się i mogę popatrzeć sobie na okręciki, które siedzą w mojej świadomości od tak wielu lat... Gdzieś już pisałem na forum, że dostrzegam u siebie nie symptomy rozwoju, ale czegoś przeciwnego. I patrząc w metrykę dochodzę do wniosku, że czas się pogodzić z mijając ym czasem, z wiekiem i tym, że z czasem na przykład ze wzrokiem będzie coraz gorzej a i łapy nie zawsze będą tak sprawne...

dokker

Hm, wtrącę swoje trzy grosze; a czy to ważne z czego budujemy ?? Nie wydaje mi się by taka detalizację można było uzyskać inaczej niż poprzez blaszki. dzwig jest powalający, a co można by zrobić ręcznie ? I po co ??
Dokładnie, mamy mało czasu, a chcemy cieszyc oczy sklejonymi modelami

Modelik bardzo się podoba

pzdr

viltianus

Dla mnie w modelarstwie najważniejsze jest pytanie nie "z czego?" tylko "po co?"

MacGregor chce mieć frajdę z budowania, wielu z nas też, ja oczywiście również. Tyle że dla mnie stany ekstatyczne zaczynają się właśnie przy detalach, w okolicach tych wszystkich ażurowych konstrukcji, które tak cudownie wyglądają.

Mam 45 lat a jak małe dziecko ślinię się na widok ażurowych dźwigów, masztów, kratownic itp. ustrojstw. Kadłub? - pies drapał kadłub, ażurki! ażurki są najważniejsze!!

Dlatego ja zawsze dokupuję blaszki, ile się da, a potem jeszcze dokładam detale na własną rękę, i olinowanie, i ile dam radę. I mam dziki fun, gdy siedzę wiążąc nitki, których niemal nie widzę Smile

Przepraszam za OT, ale tak jakoś na filozofowanie się mnie zabrało.

marek1

Witam,podglądam ,pozdrawiam Marek

tender

viltianus

Kumin owszem, koniecznie z ażurowym grillem na górze.
Mogą być dwa, a nawet sześć. Mnie to za jedno Smile

Witek@

Ażurki,kominy etc wsio co lubimy aaa bym zapomniał jeszcze pagody

Tak czy owak jedni mnie drudzy więcej dążą do obwieszania naszych modeli biżuterią. W zasadzie można zaryzykować tezę,że bez użycia blaszek nie ma modelu.

MacGregor

Taaaa, kumin, ażurki, blachy... Pewnie, że dziś bez blacharstwa nie ma modelarstwa, szczególnie naszego mikro:-)

A ja to najbardziej lubię kałuby, te kształty, smukłe, zgrabne, czy mniej zgrabne, ech... Tylko bez domysłów!

Mam bzika właśnie na punkcie prawidłowych kadłubów i kiedy model ma zrąbany kadłub, to już mnie nerwy biorą...

Kasiu - Nobel za przyznanie się do wieku - która kobieta to potrafi!!!

To tak se myślę, że my ten sam rocznik są

Witos

A można Grzechu wiedzieć coś więcej o prawidłowym kadłubie? Na czym ten bzik polega konkretnie? Na detalach, kształcie, czy czymś innym?

MacGregor

Witos, kadłub jak kobieta, musi mieć TO COŚ

A poważnie - ważne są kształty, proporcje, bez ściemy w stylu rządka otworków, bo tam były iluminatory - czyli bez zastanowienia, że ich układ miał jakiś sens i coś odzwierciedlał, albo kiedy ich nie powinno być a są, albo deskowania pokładów, cześci ryflowane, metalowe - gdzie był taki,a taki pokład, jak daleko sięgał, jak się ma model do zdjęć, które pokazują prawdziwy okręt itp. Kształt dziobu, rufy, pasy pancerza, a jak się da to i pasy poszycia burt i poprawnośc ich podziałów - to dla mnie poezja. To jest ten mój bzik. Dla mnie dobry kadłub to połowa sukcesu modelu. Ale to - powtarzam - moje zboczenie

Witek@