Forum Mikromodelarzy

Pietia

Świetna robota! Od roku tu zaglądam i jestem pełen podziwu. Za dwa dni 3.09, czy w związku z tą datą pojawi się jakąś nowa relacja z budowy?

zed

Dziękuję Ci bardzo za miłe słowa, prawdziwy to motor do dalszych działań. Niestety praca pochłania większość moich sił. Niemniej ukończę model, tylko nie wiem kiedy Wink

Pozdrawiam,
Zed

zed

Witam,

W budowie przebiega mały progres, postaram się niebawem coś wstawić. Teraz, po szczegółowej analizie historii zmagań Gryfa, model nabiera dla mnie głębszego znaczenia. Pomimo, że nie jest to dzień jego zatopienia, postanowiłem napisać coś refleksyjnego i oddać hołd poległym w obronie kraju:

Nie była to wojna, jakiej spodziewała się załoga Gryfa - okręty będą walczyć z okrętami, a samoloty z samolotami. Chwilami ogarniała ich bezradność i przygnębienie. Oto przebieg nalotu, napisany na podstawie relacji uzyskanej od członka stawiacza min, chorążego Dudki:

Druga wachta obejmowała służbę, kiedy nagle, niespodziewanie, w szalonym pędzie zaczęły spadać z nieba "stukasy". Zagrzmiały działa przeciwlotnicze. Marynarze chwycili za karabiny, woda zakotłowała się, w górę trysnęły fontanny. Dyżurni sygnaliści odruchowo zakładali na głowę swoje granatowe kołnierze, bo wydawało się im, że każda bomba leci na okręt.

Nikt ust nie otworzył. Zęby zaciśnięte, uszy czujne, aby przez huk strzałów i wybuchy bomb, przez turkot maszyn, chrobot windowych łańcuchów kotwicznych - słyszeć i rozumieć rozkazy.

Słyszeli jak bomby rwały się dookoła okrętu, i czekali... Trafi czy nie trafi? I wreszcie trafiła. Okręt konwulsyjnie drgnął, zakołysał się gwałtownie, huk eksplozji na pokładzie zagłuszył wszystkie inne dźwięki.

W martwych stężałych oczach zjawia się obraz matki, żywej, prawdziwej. Potem kłębią się wspomnienia - dom, rodzina, obrazy dzieciństwa. Dawno minione stało się teraźniejszością. Przyszło błogie odprężenie, spokój.

Nagle głos ochrypłego chorążego - Co jest? Uważać tam!

Wyblakłe oczy zajarzyły się znów życiem. Marynarze ocierają rękami drelichów zimy pot z czoła. Ze zdumieniem spoglądają na siebie. Głęboki oddech ulgi - żyjemy jednak. Po chwili zabrzęczał telegraf.

- Cała naprzód! - już huk bomb nie przeraża. Każdy wsłuchuje się w rozkazy, precyzyjnie wykonuje swoje obowiązki, wszyscy na swoich miejscach. Manewry okrętu są tak gwałtowne, że drży cały. Maszyny huczą i jęczą...

Pomimo uszkodzenia okrętu oraz licznych strat, załoga walczyła do końca i to było jej największym sukcesem.

Pietia

Bojowa historia Gryfa, mimo iż taka krótka, zawsze była dla mnie niezwykle przejmująca - od wyjścia z portu, pierwszą bitwę powietrzno-morską, nieodżałowaną śmierć pierwszego dowódcy, walkę z niemieckimi niszczycielami, aż po zatopienie - jakiż tu musiał być smutny obraz płonącego przez dwa dni okrętu, dla jego marynarzy i obrońców Helu.
Dlatego warto zachować tą historią głęboko w pamięci i tworzyć modele tego największego okrętu II Rzeczpospolitej - tak jak Ty to robisz. Kiedy patrze na zdjęcia Twojego modelu, to nasuwają mi się tylko liczne pytania, w jaki sposób zrobiłeś niektóre elementy (w tej skali pewne rzeczy są dla mnie wręcz niezrozumiałe), oraz kibicowanie, abyś jak najszybciej wstawiał kolejne zdjęcia z postępu prac.

zed

Witam,

Prace delikatnie posuwają się do przodu. W zasadzie temat nadbudówki rufowej oficjalnie uważam za zamknięty Very Happy

. Miałem duże problemy z boforsami, wyszło jak wyszło. Jeszcze kilka elementów na śródokręciu i zabieram się za ciężki dla mnie orzech: szalupy... Rolling Eyes

Pozdrawiam,
Zed

lothar79

Ładnie, czyściutko. Przyjemne to dla oka. A i temat intrygujący. Fajnie uplastyczniasz detale, jak np. tory minowe

blacman

Świetny model!

zed

Witam,

Ekhm... Porzuciłem projekt Gryfa przez szalupy, których nienawidzę robić. No ale co tam, raz się żyje. Oczywiście nie mógłbym zostawić oryginalnych z wycinanki, bo są zbyt płaskie Very Happy

. Więc rozrysowałem je na nowo w photoshopie i oto wynik:

Do zobaczenia za rok

Pozdrawiam,
Zed

tender

zed

tender

zed

Będę się starał jak mogę, dzięki Smile

. W końcu został mi jeszcze Wicher, Jaskółka i 97 następnych numerów z JSC. Przy takim tempie nie starczy mi życia...

zed

Witam po długiej nieobecności - jak można było się po mnie spodziewać Kwadratowy

Tym razem już końcowa galeria Gryfa! Ukończony po zaledwie pięciu latach uffff. Przez ten czas niestety kadłub nabawił się zabrudzeń na burtach - na szczęście na żywo tak nie widać (dopiero po jakimś czasie przygotowałem podstawkę roboczą aby nie łapać go paluchami). Do tego nieszczęsny kleks na dziobie (nie wiem od czego). Trochę porwałem się z motyką na słońce. Chciałem więcej detali ale ilość pracy przy tym - masakra! Jest trochę błędów merytorycznych, powstałych z moich niedociągnięć oraz lenistwa Kwadratowy

. Ogólnie jednak jestem z niego zadowolony.

Podstawkę zrobię, tylko chciałem pierw skończyć Wichra i Jaskółkę.

Mile widziane opinie, krytyka oraz rady, które należałoby zastosować przy Wichrze, jako że leci na stół jako kolejny. Ja to mam przemiał tych modeli! Rotfl

zed

Zapomniałem kompletnie o banderze Embarassed

Na zdjęciu razem z nożem, którym wykonałem większość pracy przy modelu Smile

spit5

No to ja pierwszy coś napiszę.
Twój Gryf to najlepszy model tego okrętu jaki widziałem.
Wyciągnąć coś z tej starej wycinanki to sztuka. Szacun.
Z plusów ujemnych to "sznurki" mogły być delikatniejsze, łodzie malowałeś ale odcień farby inny i to niestety widać.
Do delikatnie pofalowanych burtach na linii wodnej nie ma co się czepiać to "znak rozpoznawczy " modeli JSC.
Czekam na Wichra bo to mój ulubiony okręt.